Peter Leu - Symphonische Orgelwerke (1994)

  • 09 Jan, 18:53
  • change text size:

Artist:
Title: Symphonische Orgelwerke
Year Of Release: 1994
Label: Quantaphon
Genre: Classical
Quality: FLAC (image+.cue,log)
Total Time: 01:12:24
Total Size: 324 mb
WebSite:

Tracklist:

Modest Mussorgsky - Pictures at an Exhibition
01. I. Promenade
02. II. Gnomus
03. III. Promenade
04. IV. Il vechio castello
05. V. Promenade
06. VI. Tuileries
07. VII. Bydlo
08. VIII. Promenade [0:49]
09. IX. Ballett der Kueken in ihren Eierschalen
10. X. Samuel Goldenberg und Schmuyle
11. XI. Promenade
12. XII. Der Marktplatz von Limoges
13. XIII. Catacombae
14. XIV. Promenade ''con mortuis in lingua"
15. XV. Die Huette auf Huehnerfuessen
16. XVI. Das Bohatyr-Tor in Kiew
Max Reger - Symphonische Phantasie und Fuge
17. I. Phantasie
18. II. Fuge
Max Reger - Orgelstuecke
19. No.4 Melodia in B-Dur
20. No.5 Capriccio in g-moll
21. No.6 Basso ostinato in g-moll
22. No.8 Praeludium in h-moll
23. No.9 Fuge in h-moll

Performers:
Peter Leu, Orgel der St. Johannkirche, Schaffhausen

Zoals bekend heeft de Schilderijententoonstelling voor piano van Moussorgsky zijn bekendheid voor een belangrijk deel te danken aan de orkestratie van Ravel. De verhouding tussen het grensverleggende karakter van de oorspronkelijke pianoversie en Ravel's orkestrale interpretatie van dit grensverleggende, vormde aanleiding voor organist Peter Leu om te komen met een arrangement voor orgel. Volgens Leu kan juist een interpretatie op een kleurrijk orgel met een symfonisch karakter een extra dimensie toevoegen aan deze evocatieve muziek, vanwege de ten opzichte van het orkest wezenlijk statischer klankwerking van het orgel. Leu is daarmee zeker niet de eerste die een orgelversie van de Schilderijententoonstelling speelt, maar zijn vertolking is de moeite waard, mede dankzij het typisch Duits-romantische orgel van de firma Joh. Nepomuk Kuhn uit 1879. Leu speelt eveneens de weinig geprogrammeerde Symfonische fantasie en fuga op.57 van Reger, dat geïnspireerd werd door het Inferno uit de Goddelijke komedie van Dante. In schril contrast met deze woeste klanken staan een aantal kortere stukken met een meer resignerend karakter uit op.129 van dezelfde componist.